Vergi çıxarışı və ya güzəşti — vergi sistemində fiziki və hüquqi şəxslərin vergiyə cəlb ediləcək gəlirlərindən müəyyən xərclərin və ya məbləğlərin çıxılması ilə bağlı tətbiq olunan maliyyə və inzibati mexanizm. Vergi çıxarışı vergi ödəyicilərinin vergi öhdəliklərini azaltmaq məqsədilə dövlət tərəfindən müəyyən edilmiş qanunvericilik və qaydalara əsasən tətbiq olunur.[1]
Vergi çıxarışının əsas məqsədi vergi ödəyicilərinin real maliyyə vəziyyətini nəzərə alaraq daha ədalətli və balanslı vergi yığımı təmin etməkdir. Bu sistem həm sosial siyasət aləti kimi fəaliyyət göstərir, həm də iqtisadi stimullaşdırma vasitəsidir. Məsələn, təhsil, səhiyyə, pensiya sığortası və ya ipoteka ödənişləri üçün edilən xərclər vergi çıxarışı şəklində tanınaraq ümumi vergitutma bazasını azalda bilər.[2]
Vergi çıxarışı sosial rifahın təmin edilməsində, vergi ödəyicilərinin yükünün yüngülləşdirilməsində və stimullaşdırıcı iqtisadi siyasətin həyata keçirilməsində mühüm rol oynayır. O, həmçinin iqtisadi aktivliyin artmasına və insanların daha çox sərmayə yatırmasına səbəb ola bilər.
Azərbaycan Respublikasının Vergi Məcəlləsində və digər əlaqədar qanunvericilik aktlarında vergi çıxarışına dair normalar təsbit olunmuşdur. Burada göstərilir ki, bəzi hallarda gəlirdən çıxılan xərclər və ya məbləğlər gəlir vergisinin hesablanmasında nəzərə alınır. Bu xərclərə, adətən, aşağıdakılar daxildir:
Bir çox ölkələrdə vergi çıxarışı sistemi vergi siyasətinin əsas elementlərindən biridir.[3][4] ABŞ-da "tax deduction" anlayışı vasitəsilə federal gəlir vergisi hesablanarkən müxtəlif xərclər gəlirdən çıxılır. Almaniyada isə müəyyən ianələr və ailə ilə bağlı xərclər çıxarışa daxil edilir. Müxtəlif ölkələrdə bu sistemin tətbiqi fərqli olsa da, əsas məqsəd oxşardır: gəlirlərin ədalətli vergiyə cəlb olunması və sosial bərabərliyin qorunması.[5]
Vergi çıxarışı sistemi bəzi hallarda vergi ədalətsizliyinə səbəb ola bilər. Yüksək gəlirli şəxslər daha çox çıxarış hüququndan yararlanaraq real vergi yükünü azalda bilirlər.[6] Bundan başqa, çıxarış sisteminin mürəkkəbliyi vergi idarəçiliyində əlavə çətinliklər yaradır və bəzi hallarda sui-istifadə hallarına yol aça bilər.[7]
Australia: Australian Taxation Office:
Canada:
United Kingdom: HM Revenue and Customs:
United States: Internal Revenue Service:
India: